Romans na słodko

    Nocna lampka stojąca na stoliku obok łóżka nie dawała wiele światła, jednak wciąż była wystarczającym źródłem, aby nie psuć wzroku wśród ciemności sypialni. Stojący obok niej budzik wskazywał godzinę pierwszą czterdzieści osiem, zaś ten na ekranie laptopa – pierwszą trzydzieści.
    Akashi siedział na łóżku ze skrzyżowanymi nogami, pocierając w zamyśleniu podbródek i wpatrując się w wyświetlane na ekranie zdjęcie. Westchnął cicho, przeczesując dłonią włosy, uciekł spojrzeniem ku oknie, następnie przesunął wzrok po pokoju, by na koniec znów powrócić do przystojnego mężczyzny na zdjęciu.
    Zminimalizował okienko z fotografią, włączając zaś te, gdzie prowadził na czacie konwersację z kilkoma innymi użytkownikami. Było ich dokładnie trzech – lecz tylko jeden wzbudził jego zainteresowanie do tego stopnia, by całkowicie skupić się na rozmowie.
    Znów westchnął, stukając palcami o klawisze klawiatury, niedostatecznie jednak mocno, by zacząć pisać. Zastanawiał się nad odpowiedzią. Myślał intensywnie nad tym, co powinien napisać, jak powinien zareagować.

„Jesteś tam?”

    Wiadomość na czacie. Akashi zagryzł nerwowo wargę, znów przeczesał dłonią włosy, po raz ostatni wzdychając, tym razem jakby z rezygnacją.

„Jestem” - odpisał.- „W porządku, porozmawiajmy”.

    Sapnął cicho, gdy wysyłał tę wiadomość. Przetarł twarz dłońmi, z bijącym sercem oczekując połączenia telefonicznego. Nigdy wcześniej nie korzystał z opcji wideorozmowy na czacie, wchodził tam tylko po to, by niezobowiązująco poflirtować z mężczyznami – to był pierwszy raz, kiedy ktoś zaintrygował go do tego stopnia, by zechciał porozmawiać z nim w cztery oczy, nieważne, czy bezpośrednio, czy za pomocą internetowej kamerki.
    Dźwięk połączenia wprawił go w nerwowy dreszcz. Powstrzymał się od chęci przyciśnięcia do siebie poduszki, zamknął na moment oczy, usiadł wygodniej, wciąż w pozycji tureckiej, po czym odetchnął głęboko i nacisnął zieloną słuchawkę.
    Lampka obok kamerki zapaliła się, gdy zaczęła nadawać jego obraz. Okienko na ekranie zamigotało ciemnymi barwami, lecz w końcu Akashi ujrzał twarz mężczyzny, którego zdjęcie przed chwilą oglądał.
    Pociągła, przystojna twarz okalana fioletowymi, sięgającymi brody włosami. Tego samego koloru oczy, o delikatnie opadłych powiekach, jakby mężczyzna dopiero co się obudził. Wąskie, pociągające usta, oraz widoczny tors, teraz ukryty pod koszulką z wizerunkiem kolorowych babeczek.
    Seijuurou uśmiechnął się mimowolnie.
–    Chyba wolę cię w wersji bez koszulki – zażartował.
–    Tak?- Murasakibara uśmiechnął się lekko, odsuwając nieznacznie od biurka, przy którym siedział. Wstał z obrotowego krzesła, po czym ściągnął z siebie koszulkę i odrzucił ją niedbale na bok, jednocześnie ponownie zajmując miejsce. Akashi zagryzł wargę, czując, że robi mu się gorąco.- Tak lepiej?- zapytał Atsushi.
–    Nie musiałeś tego robić – powiedział z uśmiechem Akashi.
–    Liczyłem, że zrobisz dla mnie to samo – odparł Murasakibara.
–    Ehm...- Seijuurou sapnął ze śmiechem, odwracając od niego wzrok. Podniósł leniwie swoją koszulkę, czując się całkiem idiotycznie, choć jednocześnie był odrobinę podekscytowany. Podobnie jak przed chwilą Atsushi, odrzucił koszulkę na bok, wciąż jednak mając ją pod ręką.- Teraz dobrze?
–    Znacznie – zaśmiał się Murasakibara. Akashi poczuł kolejny dreszcz, słysząc to. Jego śmiech był intrygujący, brzmiał męsko i nieco chrapliwie, co nadawało mu seksowności.- Gdzie jesteś?- Atsushi zmarszczył lekko brwi, przechylając głowę na bok, jakby chciał zajrzeć głębiej do pokoju Akashiego.- Siedzisz na łóżku?
–    Mhm.- Seijuurou pokiwał głową.
–    Czemu? Kładłeś się spać?
–    Nie, nie.- Teraz pokręcił nią, przysuwając dłoń do ust, by w razie niekontrolowanego uśmiechu móc go pospiesznie ukryć.- Tu mi wygodnie.
–    Aaa, rozumiem.- Murasakibara podparł twarz dłonią i westchnął cicho, wpatrując się w Akashiego.- Jesteś przystojniejszy niż na zdjęciu.
–    Dziękuję. Ty za to bardziej muskularny, niż mi się wydawało.
–    To zdjęcie sprzed roku – zaśmiał się Atsushi.- Podoba ci się? Długo nie odpisywałeś.
–    Bo długo mi się ładowało – skłamał gładko.
    Murasakibara uśmiechnął się do niego, z jego oczu nietrudno było wyczytać, iż ani na moment nie uwierzył w te słowa.
–    Masz piękne oczy – stwierdził.
–    Nie lubię ich.- Seijuurou zaśmiał się lekko.- Są... dziwne.
–    Nie, dlaczego?- Atsushi pokręcił głową.- Są piękne. Takie... niespotykane. Jedno złote, drugie czerwone.
–    Z tego powodu ludzie często dziwnie na mnie patrzą – wyjaśnił Akashi.
–    Eh tam.- Murasakibara machnął lekceważąco dłonią.- Na mnie codziennie głupio się gapią, bo mam ponad dwa metry wzrostu.
–    Przy tobie pewnie byłbym karzełkiem – zaśmiał się czerwonowłosy.
–    Wcale nie.- Atsushi uśmiechnął się do niego.- Ale wspominałeś, że dzieli nas prawie czterdzieści centymetrów wzrostu. Gdybym cię przytulił, nikt już by na ciebie krzywo nie patrzył, bo całego bym cię zakrył własnym ciałem.
–    To słodkie z twojej strony – powiedział cicho Akashi, szczerze zauroczony jego słowami.
–    Słodki ze mnie facet – mruknął leniwie Murasakibara.- Uwielbiam słodycze. Jem je zawsze i wszędzie. Przed chwilą zjadłem pudding, a zaraz chyba otworzę paczkę chipsów, o ile nie będzie ci to przeszkadzać.
–    Nie, absolutnie.
    Atsushi niemal natychmiast po tych słowach sięgnął dłonią na bok i wziął do ręki paczkę chipsów o smaku framage. Otworzył ją szybkim ruchem, odłożył na bok i sięgnął po kilka kawałków, chrupiąc je ze smakiem i oblizując palce. Poprawił się na krześle, siadając wygodniej i opierając się o oparcie krzesła.
–    Szukasz na czacie czegoś konkretnego?- zagadnął.- Chłopaka na stałe, przelotnego romansu, czy niezobowiązującego seksu?
–    Nic z tych rzeczy – odparł spokojnie.- Okres, kiedy zapraszałem do łóżka niemal obcych facetów trwał bardzo krótko, na szczęście. Jeżeli już, to wolałbym kogoś na stałe, ale ciężko jest znaleźć odpowiednią partię.
–    Z tym się zgodzę – przyznał Murasakibara.- Kiedyś zawzięcie tu kogoś szukałem. Gdy tylko zainteresowałem się kimś na poważnie, od razu poświęcałem mu cały swój czas i cholernie się angażowałem. To było głupie z mojej strony, bo wszystkim im zależało tylko na szybkim numerku z dwumetrowym facetem.
–    Brzmi strasznie...
–    E tam.- Atsushi znów machnął dłonią, w której trzymał kilka kolejnych chipsów.- Już zapomniałem o tamtych gościach. Teraz wchodzę na czat tylko wtedy, gdy się nudzę, albo gdy mam ochotę się z kimś spotkać.
–    Jednorazowo?
–    Hmm... odrzuca cię to?
–    Nie, skąd.- Akashi uśmiechnął się lekko.- Sam tak kiedyś robiłem. Choć nie przez czat. Sam podrywałem facetów, jeśli uznałem, że są skorzy do przespania się ze mną. W ostateczności chodziłem do baru dla gejów.
–    Oh, rany!- Murasakibara zaśmiał się.- Nigdy w takim nie byłem!
–    Może cię tam kiedyś zabiorę – zaśmiał się Seijuurou.- Można tam znaleźć nie tylko szybki numerek, ale i sympatycznych przyjaciół.
–    To dlaczego już tam nie chodzisz?
–    To długa historia – mruknął Akashi, wyprostowując leniwie nogi. Murasakibara przyglądał mu się, lekko uśmiechając.
–    Nie jest ci gorąco w tych spodniach?- zapytał.
–    Nie – roześmiał się Seijuurou.- Co, chcesz, żebym spodnie też zdjął?
–    Ja ich na sobie nie mam – odparł ze śmiechem  Murasakibara.- Zawsze śpię w koszulce i bokserkach.
–    Ale ja nie mam na sobie bokserek – powiedział z rozbawieniem Akashi.- Nie lubię zakładać bielizny pod piżamę.
–    Mm...- Atsushi przygryzł lekko wargę, pocierając dłonią podbródek. Seijuurou ledwie powstrzymywał się od śmiechu, widząc delikatny błysk w jego fioletowych oczach.- A co, jeśli ja też zdejmę bokserki?
–    To brzmi jak seks-kamerka.- Akashi parsknął śmiechem.
–    Nigdy tego nie próbowałem, ale chyba byłoby ciekawie, co?- Murasakibara najwyraźniej chwycił laptopa i wstał, ponieważ obraz za nim zachwiał się nieco. Teraz Seijuurou zamiast słabego zarysu drzwi oraz stojącej bokiem szafy, zobaczył przelotnie okno, a następnie łóżko, na którym usiadł Atsushi. Gdy zapalił lampkę na stoliku nocnym, Akashi mógł zobaczyć jego nogi i ciemnofioletowe bokserki z widoczną sporą wypukłością. Przygryzł nerwowo wargę, czując, że zaczyna reagować na ten widok.- No, na łóżku jest znacznie wygodniej – stwierdził Atsushi, odsuwając od siebie laptopa i kładąc się bokiem tak, aby Akashi mógł widzieć jego twarz, tors, oraz bokserki. Uśmiechnął się do niego.- Jak ci się podoba?
–    Głupie pytanie – mruknął Akashi, zagryzając kciuk.- Co schowałeś w tych bokserkach? Słuchawkę prysznicową?
    Na te słowa Murasakibara parsknął głośno śmiechem, odrzucając głowę. Śmiał się przez dłuższą chwilę, nie mogąc się uspokoić. Kiedy w końcu mu się to udało, otarł łezki rozbawienia w kącikach oczu i uśmiechnął się do Seijuurou.
–    Słodki jesteś – stwierdził.- Mogę ci pokazać, co w nich mam, pod warunkiem, że też zdejmiesz spodnie.
–    Nie wiem czy to dobry pomysł – powiedział z uśmiechem czerwonowłosy.
–    Dlaczego? Wstydzisz się?- Murasakibara uśmiechnął się szerzej.- No, Seijuurou, nie daj się prosić.
    Akashi przetarł dłonią czoło, myśląc gorączkowo. Naprawdę miał ochotę trochę zabawić się z Atsushim. Facet był przystojny, zabawny i idealnie w jego typie, ale czy na pewno powinien zgadzać się na jego propozycję?
–    To może ja pierwszy – odezwał się Atsushi, obracając się na plecy i chwytając za gumkę swoich bokserek. Uniósł biodra, po czym zsunął z nóg bieliznę, ponownie odwracając się do Akashiego.
–    Oh, Boże...- sapnął Akashi, kryjąc twarz w dłoniach. Odetchnął głęboko, patrząc spomiędzy palców na członka Atsushiego, którego ten wziął teraz do ręki i zaczął powoli nią po nim przesuwać.
–    I jak?- mruknął Murasakibara. Tym razem nie uśmiechał się, jego twarz wyrażała powagę i pewnego rodzaju pożądanie.- Pokażesz mi siebie?
    Seijuurou jeszcze przez chwilę wpatrywał się w jego penisa, dłońmi zakrywając usta oraz nos. To już przestało być zabawne, cała ta sytuacja stawała się po prostu... cholernie seksowna. Jeśli tak dalej pójdzie...
    Akashi westchnął ciężko, stając na łóżku. Zawahał się niecałe dwie sekundy, jednak ostatecznie zsunął spodnie piżamy z nóg i odrzucił je na bok, ponownie siadając z jedną nogą wyprostowaną, drugą zaś zgiętą ku sobie, jej stopą dotykając uda drugiej. Chwycił swojego członka, przygryzając lekko wargę, wolną dłoń podpierając się o materac.
–    Jesteś piękny – mruknął Murasakibara, unosząc się na łokciu. Jego męskość zaczynała powoli prężyć się w jego dłoni, stając się jeszcze większa i jakby masywniejsza.
–    Dzięki – parsknął cicho Akashi.- Nie wierzę, że to robię...
–    Ja też nie – odparł Atsushi.- Tak szczerze, to mój pierwszy raz, w dodatku maksymalnie spontaniczny, ale... nie narzekam. Masz pod ręką coś do nawilżenia?
–    Dlaczego pytasz?- zapytał Seijuurou.- Chcesz, żebym się przed tobą masturbował?
–    Byłbym wniebowzięty, gdybyś mi to pokazał – powiedział z uśmiechem Murasakibara.- Ale nie mam zamiaru cię do niczego zmuszać. Po prostu sam chcę to zrobić.
–    Zazdroszczę ci odwagi – zaśmiał się cicho Akashi, zagryzając wargę.
–    Chyba głupoty – mruknął Atsushi, znikając na moment z ekranu. Seijuurou odetchnął głęboko, próbując uspokoić szalejący puls i bicie serca. Słyszał ciche, stłumione dźwięki, jakby Murasakibara odsunął szufladkę i czegoś w niej szukał. Po chwili wrócił przed swojego laptopa, położył się na łóżku i pokazał mu przed kamerką przeźroczystą butelkę z jakimś płynem.- Pachnie czekoladą.
–    Idealne dla ciebie, co?- Seijuurou uśmiechnął się nieznacznie, zbyt podniecony, by czuć rozbawienie.
    Atsushi wylał odrobinę substancji na dłoń, po czym rozsmarował ją po swoim członku. Położył się wygodniej na plecach, odwracając głowę w kierunku Akashiego, a następnie zaczął powolnym ruchem masturbować się.
    Seijuurou przyglądał mu się, zmieniwszy pozycję. Siedział teraz tuż przy poduszkach, opierając się o nie plecami. Zakrywał dłonią usta, wciąż próbując znormalizować oddech, jednak bezskutecznie. Odruchowo sam zaczynał pieścić swojego członka, przyglądając się Murasakibarze.
–    Możesz coś do mnie mówić – mruknął Atsushi.- Podoba mi się twój głos.
–    Dzięki – powiedział cicho Akashi.- Mnie się podoba twój. Jest taki... seksownie ochrypły.
    Murasakibara roześmiał się lekko, wolną dłonią przeczesując włosy. Oblizał usta koniuszkiem języka.
–    Możesz się trochę obniżyć?- zapytał.- Chciałbym widzieć trochę więcej...
    Akashi westchnął cicho, skinąwszy głową. Zsunął się nieco, sięgając do szafki nocnej po oliwkę, której używał do onanizowania się. Wylał jej odrobinę na palce, po czym rozsmarował po swoim członku i jądrach. Erekcja zaczynała mu „przeszkadzać”, chciał się jej pozbyć, by poczuć kojącą ulgę.
    Powoli przesuwał dłonią po swoim penisie, przyglądając się Murasakibarze, który z kolei zaczął nieznacznie przyspieszać ruchy dłonią. Widok jego twarzy, gdy zagryzał wargę i wpatrywał się z uwagą w Akashiego był tak podniecający, że Seijuurou ledwie był w stanie powstrzymać się od przybrania bardziej wyuzdanej pozycji.
    Chciał po prostu zobaczyć więcej. Więcej reakcji Murasakibary.
    Znów westchnął przeciągle, sięgając palcami do swojego odbytu i z cichym sykiem zanurzając je wewnątrz siebie. Był całkowicie rozluźniony, więc bez trudu mógł wsuwać je i wysuwać, choć czynność ta wcale nie poprawiała jego stanu – palce nie wystarczały, by poczuł się maksymalnie dobrze.
–    Seijuurou?- Głos Atsushiego dobiegł go, jednak Akashi skupił się bardziej na pieszczotach, niż na internetowym kochanku.- Seijuurou, zaczekaj... Proszę, przestań... Seijuurou!
–    Eh?- Czerwonowłosy spojrzał na niego pytająco. Mina Murasakibary nieco go zaniepokoiła. Mężczyzna wyglądał bardzo poważnie, jego rumiana twarz zwrócona była ku niemu, siedział na klęczkach, wciąż wpatrując się w Akashiego.- Co... coś nie tak?
–    Seijuurou, ja...- Atsushi westchnął ciężko.- Przepraszam... poproszę cię teraz o zbyt wiele, ale... po prostu muszę, rozumiesz?- Murasakibara spojrzał na niego płonącym wzrokiem.- Daj mi swój adres...
–    C-co...?
–    Daj mi swój adres, Seijuurou. Nie wytrzymam w takiej sytuacji, nie, kiedy pokazałeś mi coś takiego... Chcę cię dotknąć, do cholery, chcę... chcę być w tobie, okay? Proszę, daj mi swój adres. Nie jestem zboczeńcem ani zwyrodnialcem, nie zrobię ci krzywdy, przysięgam! Nie obchodzi mnie też, czy chcesz mnie na jedną noc, czy na kilka, po prostu... po prostu pozwól mi przyjechać, Seijuurou.
    Akashi zagryzał wargę niemal do krwi, wpatrując się nerwowo w Murasakibarę. Usiadł, wyprostowując plecy, odruchowo przysunął do siebie kołdrę i zakrył krocze. Westchnął ciężko, kręcąc głową.
–    W porządku – mruknął.- Wyślę ci na czacie.

***

    Jeszcze nigdy nie był tak zdenerwowany, jak w tamtej chwili. Nie rozumiał swoich własnych uczuć – przecież w przeszłości zdarzało mu się spotykać w jego mieszkaniu z mężczyznami, których znał zaledwie kilka godzin, więc dlaczego w przypadku Murasakibary było inaczej? Czyżby chodziło o to, że w pewnym sensie otworzył się dla niego?
    Ale jak?
    To prawda, że do jakiegoś stopnia czuł bliskość. Na pewno nie taką jak w przypadku pokrewnych dusz, czy pisanych sobie ludzi, ale miał wrażenie, że obaj całkiem dobrze się rozumieją i potrafiliby się dogadać, gdyby ich znajomość miała się nieco pogłębić.
    Nie sądził tylko, że to się stanie jeszcze tej nocy, po ledwie dwugodzinnym czatowaniu.
    Zegar kuchenny wskazywał godzinę trzecią pięćdziesiąt dwa. Akashi był zły na siebie, że nie dał Atsushiemu żadnego kontaktu do siebie – nie miał pojęcia gdzie teraz jest, nie wiedział także kiedy dokładnie się zjawi. Wiedział tylko, że Murasakibara mieszka gdzieś pod Tokio, a więc podróż powinna zająć mu trochę ponad dwie godziny.
    Czyli niedługo się zjawi...
    Ledwie dokończył tę myśl, gdy w mieszkaniu rozbrzmiał dzwonek do drzwi. Akashi spiął się cały, sztywniejąc z nerwów. Podniósł się powoli z krzesła i niemal na palcach wyszedł do holu, przełykając ciężko ślinę. Wyjrzał na korytarz przez wizjer i zamknął z westchnieniem oczy, kiedy ujrzał Murasakibarę.
    Odsunął łańcuch, przekręcił klucz w zamku i powoli otworzył drzwi, zagryzając lekko wargę.
–    Cześć – rzucił Atsushi, wbijając w niego wzrok.
–    Cześć – odparł Seijuurou nieco sztywno, przesuwając się na bok.- Proszę, wejdź.
–    Dzięki.- Murasakibara przekroczył próg i stanął obok Akashiego, jakby czekając na rozkazy. Wyglądało na to, że nie ma zamiaru nawet rozglądać się po mieszkaniu, bo wciąż patrzył tylko na Seijuurou.
–    Dałbym ci jakieś kapcie, ale wszystkie będą ci małe – powiedział czerwonowłosy, uśmiechając się do niego nieznacznie. Na powrót zamknął drzwi na klucz i zasunął łańcuch.
–    W porządku, i tak będę...- Atsushi urwał, rumieniąc się lekko i westchnął, zrzucając z nóg buty.
–    Jak tutaj dotarłeś? Samochodem?
–    Tak.- Skinął głową.- Jechanie w środku nocy jest dość męczące, ale na szczęście zdążyłeś mnie rozbudzić.
–    Hm.- Akashi uśmiechnął się z rozbawieniem.- Teraz emocje chyba nieco opadły, co?
–    Nie byłbym tego taki pewien – mruknął Atsushi z powagą, unosząc dłoń i delikatnym gestem odsuwając grzywkę Akashiego z jego czoła.- Teraz mam cię tuż przed sobą. Widzę cię na żywo, mogę cię dotknąć, poczuć twój zapach... To jak oglądanie dobrego filmu porno w 3D – dodał z uśmiechem.
    Seijuurou parsknął cicho śmiechem, z niejakim zawstydzeniem spuszczając wzrok na podłogę. Skrzyżował ramiona na klatce piersiowej, nie wiedząc co z nimi począć.
–    Czy mi się wydaje, czy próbujesz unikać kontaktu wzrokowego?- zapytał Murasakibara, ostrożnie chwytając podbródek Akashiego i unosząc go nieco do góry.- Przecież mówiłem, że masz piękne oczy.
–    Już tak mam, to odruch – odparł z westchnieniem Seijuurou.
    Zagryzł wargę, błądząc spojrzeniem po muskularnej klatce piersiowej Atsushiego. Mężczyzna wciąż trzymał jego podbródek, nie pozwalając mu odwrócić głowy. Wpatrywał się w niego uważnie, podczas gdy Akashi z chwili na chwilę coraz bardziej się denerwował.
    Kiedy już zbierał się na fuknięcie na Murasakibarę, by przestał tak się gapić, fioletowowłosy nieoczekiwanie pochylił się nad nim i pocałował go. Seijuurou jęknął cicho, zamykając oczy i marszcząc brwi, automatycznie odpowiadając na pocałunek.
–    Cholera – sapnął Atsushi, obejmując go ramionami i przyciągając do siebie.- Masz pięć sekund, żeby zaprowadzić mnie do sypialni, jeśli tego nie zrobisz, wezmę cię gdziekolwiek się akurat znajdziemy.
    Akashi w pierwszym momencie zupełnie osłupiał, dopiero po krótkiej chwili dotarło do niego o co tak naprawdę chodziło Murasakibarze. Zagryzł wargę, chwytając go za rękę, po czym poprowadził go do swojej sypialni.
    Gdy tylko do niej weszli, odwrócił się ku niemu i zaczekał, aż Atsushi przysunie się do niego i znów go obejmie. Wówczas zarzucił mu ręce na szyję i przyciągnął do siebie bliżej, zachłannie całując. Fioletowowłosy jęknął cicho w jego usta, wsuwając dłoń w jego włosy i dla większej wygody mocniej zadzierając jego głowę do góry. Akashi niemal stawał na palcach, by sięgnąć jego ust, marszcząc brwi i niecierpliwie ciągnął go ku sobie.
    Murasakibara przerwał pieszczotę jako pierwszy, zrzucając z siebie rozpiętą już kurtkę. Seijuurou zdjął pospiesznie swoją koszulkę i spodnie piżamy, stając przed mężczyzną zupełnie nagi. Atsushi, przesuwając wzrokiem po jego ciele, niezgrabnie ściągał z siebie dżinsy, sweter oraz bieliznę. Akashi westchnął przeciągle, kiedy jego oczom ukazała się męskość Murasakibary, którą wcześniej mógł podziwiać jedynie na ekranie laptopa.
    Atsushi usiadł na łóżku, chwyciwszy Akashiego za rękę i przyciągając go do siebie. Seijuurou usiadł na jego kolanach okrakiem, kładąc dłonie na jego ramionach, przysunął się nieco bliżej, by móc ponownie go pocałować. Murasakibara objął go delikatnie, przesuwał rękoma po jego plecach, talii, udach i pośladkach, jakby pragnął poznać każdy zakątek ciała Akashiego. Z lubością smakował językiem język czerwonowłosego, przesuwał nim po jego podniebieniu, próbując wywalczyć sobie dominację.
    Powolnym ruchem opadł na plecy wraz z Seijuurou. Mężczyzna oderwał się od niego na chwilę, by zaczerpnąć powietrza, następnie zaś począł obsypywać pocałunkami jego szyję i ramiona, jednocześnie przesuwając kroczem po udzie. Atsushi przyglądał mu się, gdy ten schodził coraz niżej, kreśląc mokrymi pieszczotami szlak na jego klatce piersiowej.
    Kiedy Akashi chwycił między zęby jego prawy sutek, Murasakibara sapnął głośno, zaciskając dłonie na pośladkach czerwonowłosego. Wygiął nerwowo biodra, uniósł lekko głowę, po czym odrzucił ją, oblizując wargi i całym sobą skupiając się na sprawnym, ruchliwym języku Akashiego, który pieścił teraz drugi sutek. Lizał go, ssał i przygryzał do czasu do czasu, by zaraz powtórzyć te czynności od początku.
    Czuł pulsowanie swojego członka, zaczynał się niecierpliwić. Wsunął dłoń we włosy Akashiego, nacisnął delikatnie jego głowę, próbując dać mu do zrozumienia, czego pragnie. Seijuurou zerknął na niego dwukolorowymi oczami, uśmiechnął się lekko i... zignorował go.
    Atsushi roześmiał się, porzucając próby zmuszania Akashiego do czegokolwiek. Seijuurou tymczasem dalej całował jego klatkę piersiową, schodząc leniwie coraz niżej, zatrzymując się jednak przy pępku. Murasakibara oddychał już głęboko, szybko, mając wrażenie, że już teraz zbliża się do końca.
    Akashi uniósł głowę, spojrzał na prężącego się członka Atsushiego i zagryzł delikatnie wargę. Nie miał pewności, czy zmieści go całego do ust, lecz mimo to chciał tego spróbować. Zerknął na Murasakibarę, który przyglądał mu się z błyskiem w oczach, starając się oddychać głęboko i spokojnie.
–    Nie musisz tego robić – wymamrotał.- Nie chcę cię zmuszać...
–    Usiądziesz? Będzie mi wygodniej...
    Murasakibara natychmiast posłuchał jego polecenia, przysiadając na skraju łóżka. Akashi zsunął się na podłogę, klękając między nogami fioletowowłosego. Chwycił w dłoń jego penisa, po czym zaczął okrężnymi ruchami języka pieścić jego czubek.
    Atsushi jęknął cicho, wsuwając dłoń we włosy Akashiego. Podobała mu się ich miękkość i blask widoczny w świetle zapalonych nocnych lampek, podobał mu się także ich zapach. Już w czasie rozmowy z Seijuurou na czacie stwierdził, że lubi ich kolor, teraz zaś mógł ich również dotknąć.
    Język Akashiego niemal palił wrażliwą skórę jego członka. Był nie tylko gorący, ale i ruchliwy, Seijuurou sprawnie poruszał nim po całej długości jego męskości, raz po raz przesuwając usta na jądra, by uchwycić je między wargi i possać delikatnie, ostrożnie je pociągając, co z każdą kolejną chwilą niemal doprowadzało Atsushiego do szczytu.
    Jednak prawdziwa rozkosz zaczęła się, kiedy czerwonowłosy wsunął jego członka do ust i zaczął powolnymi ruchami zagłębiać go w nich. Spoglądał przy tym na Murasakibarę z dołu, obserwując jego reakcję i szybko poruszającą się klatkę piersiową. Atsushi oddychał ciężko, nerwowo poruszając biodrami i wpatrując się w dwukolorowe oczy.
    Nagłym dojściem zaskoczył nawet samego siebie. Akashi zdążył wysunąć jego członka z ust i dokończyć pieszczotę dłonią, zerkając na mężczyznę z lekką dezaprobatą, choć i rozbawieniem.
–    Wybacz, ja...- wymamrotał, kręcąc głową. Nie potrafił nawet zebrać myśli, a co dopiero powiedzieć coś sensownego.
–    Nic się nie stało – powiedział Akashi, podnosząc się i siadając na łóżku.- W ustach wydaje się być jeszcze większy...
–    Ciekawe co powiesz, kiedy już będę w tobie – wymruczał Murasakibara, pochylając się nad nim i całując go czule.- Połóż się, Seijuurou.
    Akashi opadł z westchnieniem na łóżko. Atsushi sięgnął do szafki nocnej, na której stała używana wcześniej przez Seijuurou butelka oliwki, otworzył ją i z lekkim uśmiechem polał nią członka Akashiego. Odrzucił pojemnik, przysunął się do swojego kochanka i począł pieścić dłonią jego krocze, ściskając delikatnie jądra i przesuwając po całej długości penisa. Po krótkiej chwili przesunął dłoń jeszcze niżej i zaczął czubkami palców pieścić odbyt Seijuurou.
    Akashi miał wrażenie, że jego twarz płonie. Tak dawno nie miał okazji czuć tego, co teraz, tak dawno nie poddał się pożądaniu do tego stopnia. Ostatni raz uprawiał seks ponad pół roku temu, a więc teraz wydawało mu się, że kilka razy mocniej odczuwa zadawane mu pieszczoty.
–    Ah! Oh, rany!- krzyknął, kiedy Atsushi wsunął w niego palec i zaczął powoli nim poruszać.
–    Dobrze ci?
–    Taa...- westchnął Seijuurou, zaczynając pieścić dłonią sutek.- Nie przestawaj, Atsushi...
    Murasakibara wpatrzył się w niego z urzeczeniem, zagryzając mocno wargę. To był pierwszy raz kiedy mężczyzna zwrócił się do niego po imieniu, i bardzo spodobał mu się ton, w którym Akashi je wypowiedział.
    Ochoczo wsunął w niego drugi palec, wolną dłonią pieszcząc swojego członka, by przyspieszyć ponowną erekcję. Czuł jak gorący i ciasny jest w środku Seijuurou, myślał już tylko o tym, aby jak najszybciej znaleźć się w jego wnętrzu i kochać się z nim tak, jak powinien.
    Tak, jak chciał odkąd tylko zobaczył go na żywo.
    Przysunął się do czerwonowłosego jeszcze bardziej, wygodnie moszcząc się między jego nogami. Wsunął trzeci palec, aby sprawdzić do jakiego stopnia rozluźniony jest Akashi, jednak wyglądało na to, że mężczyzna jest w pełni gotowy na przyjęcie go. Rozsunął szerzej nogi, jednocześnie układając się wygodniej i dotykając swojego członka.
    Murasakibara oparł dłonie po obu stronach ciała czerwonowłosego, nachylając się nad nim i całując jego usta. Akashi zamruczał cicho z zadowoleniem, leniwie odwzajemniając pocałunek, na co Atsushi uśmiechnął się nieznacznie. Sięgnął dłonią do swojego członka, przysunął jego czubek do odbytu Seijuurou, po czym począł delikatnie naciskać na wrażliwy, pulsujący otwór.
    Akashi zagryzł wargę, nerwowo oczekując znajomego uczucia wypełnienia. Murasakibara nie spieszył się jednak, powoli wsuwał najpierw jedynie czubek, następnie zagłębił się ledwie centymetr dalej, by znów wysunąć się i ponownie wsunąć jeszcze głębiej. Seijuurou sapnął ze zniecierpliwieniem, patrząc na kochanka płonącym spojrzeniem, z niemą prośbą, aby ten przestał się nad nim pastwić i w końcu przeszedł do rzeczy.
    Murasakibara pochylił się nad nim i pocałował go po raz ostatni, nim w końcu wsunął swojego członka do połowy. Akashi zaczerpnął głośno powietrza, zaciskając dłoń na prześcieradle, krzyknął cicho, odrzucając do tyłu głowę. Zacisnął wargi, zamruczał z przyjemności i odetchnął głęboko, odrobinę się uspokajając. Nic to jednak nie dało, ponieważ gdy tylko Atsushi zaczął się w nim poruszać, zagłębiając się jeszcze bardziej, jego oddech natychmiast przyspieszył, stając się nierównym i płytkim.
–    Oh, tak – jęczał cicho Seijuurou.
    Atsushi przełknął ciężko ślinę, czując, że z wrażenia zaschło mu w gardle. Teraz Akashi wydawał się być jeszcze gorętszy i jeszcze ciaśniejszy niż wcześniej, choć jednocześnie wciąż sprawiał wrażenie rozluźnionego. Dzięki śliskiej oliwce Murasakibara mógł bez przeszkód poruszać się w nim, czerpiąc maksimum przyjemności z aktu, który ich połączył.
    Kiedy Akashi zacisnął dłonie na jego przedramionach, pokrzykując głośno z rozkoszy przy każdym kolejnym pchnięciu, Atsushi miał wrażenie, że lada moment oszaleje. Zarumieniona twarz Seijuurou, jego zamglone spojrzenie i rozchylone usta tylko zwiększały jego pożądanie. Od samego początku uważał, że Akashi jest seksowny, ale teraz czerwonowłosy przechodził sam siebie.
    A Murasakibara był ofiarą jego niezwykłego uroku.
    Dźwięki, które wydawał z siebie Seijuurou doprowadzały go do szaleństwa. Nie chodziło tylko o to, jak bardzo cieszyło go, że Akashiemu jest dobrze, i że to właśnie on sprawia mu tak wielką rozkosz, choć fakt ten niezwykle podniósł ego Murasakibary. Jego krzyki i jęki były podniecające, do tego stopnia, że Atsushi miał ochotę słuchać ich nieprzerwanie przez całą noc – a raczej poranek, bo przecież to on się powolnym krokiem zbliżał.
–    Mocniej – sapnął Akashi, unosząc głowę i spoglądając w kierunku ich złączonych ciał.- Mocniej, Atsushi!
–    Jeśli zrobię to mocniej... to już nie będzie po prostu seks – jęknął Murasakibara.
–    Nie dbam o to, jak to nazywasz!- Seijuurou uniósł się na łokciach, rozkładając nogi jeszcze szerzej.- Seks, pieprzenie, rżnięcie... co za różnica?... Dłużej nie wytrzymam, więc proszę cię... przys... ah!
    Murasakibara nie pozwolił mu dokończyć zdania. Wcale nie przeszkadzało mu to, by wzmocnić ruchy bioder, właściwie to zrobił to z wielką ochotą – chciał po prostu upewnić się, że Akashi naprawdę tego chce, wiedząc jak potężnych rozmiarów jest jego członek.
    Chwycił jego uda, przyspieszając. Seijuurou opadł na plecy, z krzykiem odrzucił głowę do tyłu i ujął w dłoń swojego członka, poruszając nią po nim szybkimi ruchami. Atsushi wpatrywał się w niego z zachwytem, czując, że on sam dochodzi już po raz drugi.
    Pierwszy orgazm osiągnął jednak Seijuurou. Jęknął przeciągle, spuszczając się na swój brzuch i zaciskając ścianki odbytu na członku Murasakibary. Atsushi nie przestawał się w nim poruszać, dysząc ciężko oczekiwał własnego końca. Czerwonowłosy najwyraźniej już stracił wszelkie siły, ponieważ jego uchwyt zelżał nieco, a głowa opadła ciężko na materac.
    W końcu także Murasakibara doszedł, pospiesznie wysuwając się z jego wnętrza i dokańczając ręką. Jego sperma zmieszała się ze spermą Akashiego, który patrzył na niego, oddychając głęboko i próbując się uspokoić.
    Atsushi opadł bez sił obok niego, ległszy na brzuchu. Odwrócił ku niemu jedynie głowę, po czym leniwie pocałował jego ramię. Powoli się uspokajał, normował oddech i dochodził do siebie po intensywnych wrażeniach.
–    Cholera...- Akashi westchnął ciężko, przeczesując dłonią włosy.- Prezerwatywa...
–    Hm? Ah, zapomniałem... Przepraszam.
–    Też zapomniałem... Poniosło nas...
–    Jestem czysty, nie musisz się niczego obawiać – mruknął Murasakibara.- A jeśli ja na coś zachoruję, to mam to gdzieś... Było warto.
    Seijuurou uśmiechnął się do niego lekko, obracając ku niemu głowę. Odwrócił się na bok i przysunął do niego, całując delikatnie jego policzek.
–    Czekaj...- Atsushi zmarszczył brwi, mierząc go spojrzeniem.- A w tobie skąd tyle energii, co?
–    Hm? Co masz na myśli?- Nie rozumiał Akashi.
–    Nie mam siły się podnieść, a ty z taką energią odwracasz się na bok, jakbyś mógł wstać i przejść się do mieszkaniu...
–    Uhm...- Akashi odwrócił niepewnie wzrok.- No właściwie to mógłbym, ale nie mam po co...
–    Oh – bąknął Murasakibara.- Czyli tylko ja jestem wykończony. No tak, to pewnie przez moją masę...
–    Następnym razem możemy się zamienić pozycjami – powiedział z uśmiechem Akashi.- Ehm... jeśli chciałbyś następny raz, rzecz jasna...- dodał już bez uśmiechu.
–    Cóż, obawiam się, że nie uda mi się nie zaangażować w naszą znajomość – westchnął Murasakibara.- Mam nadzieję, że to cię nie odrzuca?
–    To miłe z twojej strony.
–    Czy mogę zostać na noc? A raczej na poranek...?
–    Nie mam nic przeciwko.- Akashi uśmiechnął się do niego.- Uprzedzam jednak, że nie mam tutaj żadnych słodyczy, które mógłbyś zjeść.
    Atsushi uśmiechnął się do niego leniwie, przymykając oczy i wzdychając cicho.
–    Och, spokojna głowa. Ty mi w zupełności wystarczasz, Seijuurou.