Mam nadzieję, że się cieszycie, bo ja się cieszę xD
Ciężko jest opisywać takie wojenne sprawy i w ogóle... walki... nie wiem co mnie naszło na te samoloty, bo średnio przepadam za mechanicznymi rzeczami xDDD Ale no, kocham to opowiadanie, bo czuję się świetnie podczas pisania (o ile mam wenę, rzecz jasna, a do tego wena jest obowiązkowa xD), dlatego będę kontynuować, nie bójta się :D
Miłego czytania!
Mechanizm uczuć
Rozdział dwudziesty piąty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz